با خشم به گذشته بنگر (1956) نمایشنامه ای رئالیستی است که توسط جان آزبورن نوشته شده است. این متن بر زندگی و مبارزات زناشویی یک جوان باهوش و تحصیل کرده اما ناراضی از طبقه کارگر ، جیمی پورتر ، و همسر طبقه ی متوسط او در جامعه ، آلیسون ، تمرکز دارد. شخصیت های فرعی شامل کلیف لوئیس ، یک بازیگر دوست داشتنی ولزی است که تلاش می کند صلح را حفظ کند. و هلنا چارلز ، دوست افاده ای آلیسون.
هنگام نوشتن "با خشم به گذشته بنگر" ، که اولین دستاورد موفقیت آمیز وی به عنوان نمایشنامه نویس بود ، آزبورن از زندگیی شخصی خود و عدم موفقیت در ازدواجش با پاملا لین الهام گرفت. این نمایش باعث ایجاد اصطلاح "مردان جوان عصبانی" برای توصیف آزبورن و هم نسلان او شد که برخلاف تئاتر فرارگرایانه تر که ویژگی نسل قبلی بود ، از شدت رئالیسم در تئاتر استفاده کردند. این واقع گرایی خشن باعث شده است که با خشم به گذشته بنگر را از اولین نمونه های درام "سینک ظرفشویی آشپزخانه" در تئاتر بدانند.
این نمایش با استقبال مطلوبی در جامعه تئاتر روبرو شد و به موفقیت بزرگ تجاری دست یافت و به وست اند و برادوی و حتی تور مسکو تبدیل شد. اعتبار این نمایشنامه در حدی است که آزبورن را از یک نمایشنامه نویس مبارز به شخصیتی ثروتمند و مشهور تبدیل کرده و همچنین به عنوان امیدوار کننده ترین نمایشنامه نویس سال 1956 جایزه ایونینگ استندارد دارما را برای او به ارمغان آورده است. این نمایشنامه با بازی ریچارد برتون و ماری اوره به فیلم تبدیل شد که در سال 1959 اکران شد. تولید فیلم مربوط به سال 1958 است
کتاب با خشم به گذشته نگاه کن
