کتاب لیدی ال

اولین کتابی که از رومن گاری خوندم ، لیدی ال بود. شروع داستان سریع منو جذب کرد و قلمش به قدری زیبا بود که تو شلوغی و سر و صدای کافه هم تمرکزم رو از دست نمیدادم. تقریبا اواسط کتاب ریدینگ اسلامپ شدم (نمیتونستم ادامه بدم ) دو سه روز نتونستم برم سمت کتاب . دلیلش هم این بود که من هیچ اطلاعات و دانشی از آنارشیسم و علوم سیاسی نداشتم ، البته توضیحات توی مقدمه‌ی کتاب خیلی کمک کننده بود . بعد دو سه روز که رفتم سر وقتش یک نفس تا آخرین صفحه خوندم و واقعا واقعا واقعا لذت بردم و خوشحال شدم که به خاطر بخش سیاسی تاریخی کتاب ( که اولین تجربه‌ی خوندنم ازش بود ) کتاب رو رها نکردم . آخر کتاب هم یه پلات توییست فوق العاده داره . شوکه میشید. هم لذت بردم هم اطلاعاتم از آنارشیسم بیشتر شد .

به نظرم کتاب فوق العاده ای بود خوبه که قبلش یه سری اطلاعات از مفاهیمی مثل کمونیست و آنارشیست و ... داشته باشید که براتون خسته کننده نباشه با اینکه بخشی از کتاب حوادث اون دوران و حال و هوای سیاسیش بود ولی خیلی لذت بردم و میشه گفت یه روزه تموم کردم پایانش هم برام شوکه کننده بود و به نظرم بهترین پایان برای این کتاب بود پیشنهاد میکنم بخونید

حسادت میکنم به هرکسی که هنوز نخونده...اگر ادبیات عاشقانه آمیخته با شور و هیجان انقلابی رو میپسندین شک نکنین برای خوندنش!

کتاب رو همین الان تموم کردم و تک‌تک لحظه‌هایی که باهاش گذروندم رو غنیمت میدونم. روایتی خوش‌ساخت و غافلگیرکننده از عشقی جانسوز... حتما بخونید

من امروز این کتاب رو تموم کردم. داستان روون هست و اشاره به یکی از جنبش‌های اجتماعی داره. پس اگر به این جنبشها علاقه دارین کتاب رو بخونین. ضمن اینکه پایان کتاب هیجان انگیزه و من واقعا لذت بردم از خوندنش. فقط اوایل کتاب در حدود 20 صفحه اول خیلی پر جزییات نوشته شده بود که وقتی به ادامه داستان رسیدم دلیل پرداختن به اون جزییات و کند پیش بردن داستان پی بردم.

پلات خوب و باورپذیری داشت. توی پایان بندی نویسنده قدرت خودشو نشون میده‌

یه کتاب بسیار معمولی و اورریتدتر از تعریفهایی که ازش شنیده بودم. نقاط مثبتش: داستان جذاب و ریتم نسبتا تند کتاب.