اثری جسورانه و انتقادی که به مشکلات عمیق و سیستماتیک در روانشناسی علمی و علوم اجتماعی میپردازد. چیمبرز، بهعنوان یک روانشناس تجربی، هفت «گناه کبیره» را شناسایی میکند که به باور او فرهنگ پژوهش علمی را تضعیف کردهاند. این گناهان شامل انتشار انتخابی (انتشار تنها نتایج مثبت و نادیدهگرفتن نتایج منفی)، تکرارناپذیری (عدمامکان تکرار آزمایشها توسط دیگر محققان)، سوءاستفاده از روشهای آماری و فقدان شفافیت در فرایندهای پژوهشی است. او با ارائهی مثالهای متعدد و مستند، نشان میدهد که چگونه این مشکلات به بحران اعتماد در علم روانشناسی دامن زدهاند. درونمایهی اصلی کتاب، فراخوانی برای اصلاحات اساسی در شیوههای پژوهش علمی است. چیمبرز پیشنهاد میکند که روانشناسی و دیگر علوم اجتماعی باید بهسمت علم باز (Open Science) حرکت کنند، جایی که دادهها، روشها و نتایج بهطور کامل در دسترس جامعهی علمی قرار گیرند. او همچنین از محققان میخواهد که پیشثبتنام (Preregistration) مطالعات را بهعنوان یک استاندارد جدید بپذیرند تا از دستکاری در دادهها و نتایج جلوگیری شود. این کتاب نهتنها یک انتقاد تند از وضعیت فعلی است، بلکه راهحلهای عملی و الهامبخشی برای بهبود فرهنگ علمی ارائه میدهد. چیمبرز در این کتاب با ترکیبی از طنز، داستانهای واقعی و تحلیلهای دقیق، خواننده را به تفکر وادار میکند. او نشان میدهد که چگونه فشار برای انتشار مقالات بیشتر و کسب شهرت، محققان را به سمت انجام کارهای غیراخلاقی سوق داده است. این اثر نهتنها برای روانشناسان، بلکه برای هرکسی که به سلامت و آیندهی علم علاقهمند است، خواندنی است. چیمبرز با شجاعت و صداقت، مسائلی را مطرح میکند که بسیاری ترجیح میدهند نادیده بگیرند، و درعینحال امیدواری را برای آیندهای بهتر در علم زنده نگه میدارد.
کریستوفر چمبرز پروفسور علوم اعصاب شناختی در دانشگاه کاردیف است، جایی که او همچنین رئیس گروه تحریک مغز CUBRIC است. او عضو انجمن روانشناسی بریتانیا (انتخاب در سال 2011) و برنده مدال اسپیرمن این انجمن در سال 2007 است.