کتاب «نشانه ای برای رهایی» نوشته بابک احمدی مجموعه ای از شش مقاله از والتر بنیامین است. والتر بنیامین فیلسوف، منتقد فرهنگی و مقاله نویس یهودی آلمانی بود. بنیامین یک متفکر التقاطی با ترکیب عناصر ایده آلیسم آلمانی، رمانتیسم، مارکسیسم غربی و عرفان یهودی، کمک های ماندگار و تاثیرگذاری به نظریه زیبایی شناسی، نقد ادبی و ماتریالیسم تاریخی کرد. او با مکتب فرانکفورت ارتباط داشت و همچنین با متفکرانی مانند نمایشنامه نویس برتولت برشت و گرشوم شولم محقق کابالا دوستی شکل داد. او همچنین با هانا آرنت، نظریه‌پرداز سیاسی و فیلسوف آلمانی از طریق ازدواج اولش با پسر عموی بنیامین، گونتر آندرس، ارتباط داشت. از جمله شناخته شده ترین آثار بنیامین می توان به مقالات «اثر هنری در عصر بازتولید مکانیکی» (1935) و «تزهایی درباره فلسفه تاریخ» (1940) اشاره کرد. کار اصلی او به عنوان یک منتقد ادبی شامل مقالاتی درباره بودلر، گوته، کافکا، کراوس، لسکوف، پروست، والسر و نظریه ترجمه بود. در سال 1940، بنیامین در سن 48 سالگی در پورتبو در مرز فرانسه و اسپانیا در حالی که تلاش می کرد از ورماخت متجاوز فرار کند، خودکشی کرد. اگرچه در طول زندگی اش تحسین عمومی از او دور شد، دهه های پس از مرگ او شهرت پس از مرگش را به دست آورد.
کتاب نشانه ای برای رهایی
مرکز
والتر بنیامین
