این اثر دوباره به ما یادآور می شود که چرا مک مان در زمره ی بهترین نویسندگان معاصر در نظر گرفته می شود.
خارق العاده... درخشان.
با داستان هایی پیچیده و فراموش نشدنی.
زمان حال چیز خنده داری است؛ اصولا نمی تواند وجود داشته باشد. به مجرد این که از آن آگاه می شویم، سپری می شود و دیگر حال نیست. اینطوری ما مدام در گذشته ی زندگی به سر می بریم، حتی هنگامی که در حال رویاپردازی درباره ی آینده هستیم.
و زمان چه ظالمانه می تازد؛ وقتی در طلب آن هستی، مضایقه می کند و آن گاه که به آن نیاز نداری، فراوان می شود.
اگر به زندگی مهلت کافی بدهی، همه ی مشکلاتت را حل خواهد کرد، حتی مشکل زنده بودن را.