کتاب عشق سالهای وبا

دوستان فقط و فقط و فقط ترجمه کاوه میرعباسی رو بگیرد ترجمه بهمن فرزانه و کیومرث پارسای آشغاله

دوستان ، دوستان شاید ناراحت بشید ولی سر آثار مارکز بجز ترجمه کاوه میرعباسی هیچ ترجمه خوب دیگه‌ی این کتاب نداره کاوه میرعباسی آثاری از مارکز ترجمه کرد به نام :عش در روزگار وبا، صد سال تنهایی، وقایع نگاری مرگی اعلام شده، برگ باد، کسی نیست به سرهنگ نامه بنویسد، ساعت نحس و زنده ام که روایت کنم و غیر از این کتاب‌ها با ترجمه کاوه میرعباسی هیچ ترجمه دیگه‌ی مثل بهمن فرزانه رو نخرید

دوستانی که معتقد هستند خیلی صفحات کتاب رو میشد بدون مشکل حذف کرد یه سوال ازتون دارم شما کتابهای ادبی رو میخونید که فقط تموم شه ؟ یا میخونید که ازش لذت ببرید ؟

بی نظیر ❤️

در کل کتاب قشنگیه اما زیاد پرداختن به جزئیات کمی خسته کننده س و مکالمه‌های تو کتاب خیلی کمه و باعث میشه داستان کند پیش بره اما درکل ارزش خوندن رو داره

ترجمه بهمن فرزانه چطوره؟

موضوع کتاب بسیار جذابه و توصیفات و شخصیت پردازی بسیار قوی داره که مایی که فرهنگمون با فرهنگ آمریکای جنوبی زمین تا آسمون فرق داره به راحتی میتونیم با خوندن کتاب تصویرسازی کنیم. هربار اتفاقات از نظر شخصیت‌های مختلف روایت میشه که به شما امکان قضاوت درست میده اما ایرادی که داره به نظرم بیش از اندازه به جزئیات پرداخته شده که بعضی از این توصیفات واقعا نیاز نیست مثلا بعضی جاهای داستان شما میتونید ۷،۸ صفحه ورق بزنید و نخونده رد کنین و با این حال چیزی از محتوای کتاب از دست نداده باشین. من با ترجمه آقای کاوه میرعباسی خوندم

کدوم ترجمه سانسور کمتری داره ؟

رمانی که مروج ایین وبا پرستی است.

در کل کتاب،جالب و خواندنی بود پایان بندی جذاب و نگاهی متفاوت به عشق بیان مشکلاتی مثل مشکلات زناشویی و کهولت سن و ... جالب توجه بود در کل نمیتونم بگم شاهکار بود ولی قطعا ارزش خوندن داشت

هر که آمد بار خود را بست و رفت. ما همان بدبخت و خوار و بی نصیب. ز آن چه حاصل، جز دروغ و جز دروغ؟ زین چه حاصل، جز فریب و جز فریب؟ باز میگویند: فردای دگر صبر کن تا دیگری پیدا شود. کاوه ای پیدا نخواهد شد، کاشکی اسکندری پیدا شود

بسیار عالی و جذاب سید نجم

درود درمورد ترجمه که مهمترین مسئله است، یسری نکات رو خواستم اشاره کنم، قبل از همه چیز تنها دو ترجمه/مترجم قابل بحث هستند، کاوه میرعباسی و بهمن فرزانه. در امر ترجمه یکی از نکات مهم حفظ لحن نویسنده و بازتاب اون در زبان مقصد هست، و اولین گام در تحقق این کار ترجمه و شناخت از زبان اصلی هست که تنها آقای میرعباسی اینو رو از زبان مبدأ انجام دادن، آقای فرزانه هم از متن مقابله شده ایتالیایی بازگردانی رو انجام دادن، ولی این تغییری در وجود زبان واسطه به نداره و ارتباط مستقیمی نداشته. در مرحله بعد به مسئله ایی میرسیم که مخاطب‌ها رو به دو دسته تقسیم کرده، عده ایی میخواهند که هر کتاب رو به زبان ساده یا به اصطلاح روان بخونند، فارغ از اینکه تو سده هجدهم نوشته شده باشه یا عصر حاضر، یه عده دیگه میخوان به تناسب هر دوره تاریخی که کتاب به رشته تحریر دراومده، لحن و سبک همون زمان بازتاب داده بشه. که در اینجا بهمن فرزانه باب طبع دسته اول هست و کاوه میرعباسی، دسته دوم. اگر بخوایم مثال بزنیم، اواخر کتاب برای یه عبارت دوتا ترجمه وجود داره که تکلیف امون رو با انتخاب یکی از این دو، یکسره میکنه: اونجایی که کاوه میرعباسی ترجمه اشون از اون (بارقه یخچه‌های زمستانی) بوده و بهمن فرزانه اونو (برفک) ترجمه کرده. که در واقع اولی دقیقا عبارتی که مارکز آورده برای شکل ادبی اثر و دومی ساده شده اون برای درک بهتره. در پایان بگم اگر میخواید متن روان با تک جمله‌های کوتاه، برای راحتی هر چه بیشتر رو بخونید بهمن فرزانه رو میتونید انتخاب کنید و اگر میخواهید لحن شاعرانه و اصل کتاب که هر پاراگراف، جملات طولانی رو در کنار عناصر ادبی در خودش داره بخونید، کاوه میرعباسی انتخاب درستیه.

با تمام این اوصاف کل کتاب رو می‌شد تو 200 صفحه جمع و جور کرد و هیچی رو هم جا ننداخت، اگر فقط "مارکز" عزیز این همه اصرار برای تعریف کردن سرگذشت تک تک شخصیت‌های مربوط و نامربوط نداشت

ما از یه داستان عاشقانه همیشه گریه هاشو داریم و فداکاری هاشو، مهربونی‌ها و غصه هاشو. کمتر شاهد این هستیم که نویسنده ای، عشق رو همون طور که هست، همون قدر واقعی و قابل لمس، به همراه تمام زشتی‌ها و ناملایماتش به تصویر بکشه دوست داشتم وصف اون همه احساسات متفاوتی رو که این کتاب به خواننده القا میکرد ^^ . اینکه "مارکز" هیچ تلاشی برای صرفا قابل قبول کردن و دوست داشتنی جلوه دادن شخصیت هاش انجام نمی‌داد و اونا رو همون طور که واقعا بودن، همون قدر زشت و کریه، همون قدر بدبخت و مصیبت زده و همون قدر رک و راست و انسان وار ترسیم می‌کرد، بدون اینکه بخواد چیزی رو در مورد اونا و تمام کارهای شایسته و ناشایسته شون موجه جلوه بده

بی نظیر بود

عشق در روزگار وبا به معنای واقعی کلمه یک داستان عاشقانه خوب است که به جرات می‌توان گفت هر خواننده‌ای از مطالعه آن لذت خواهد برد. شیوه‌ی استفاده مارکز از زمان در این رمان بسیار زیبا است. مارکز ابتدا تصویری از حال را به شما نشان می‌دهد، بعد گذشته را مرور می‌کند و کم‌کم زمان را جلو می‌برد تا دوباره به زمان حال برسد و بعد به سمت آینده حرکت کند. شخصیت‌پردازی‌های این رمان از جمله‌ی بهترین‌هاست. توجه مارکز به شخصیت‌های اصلی کتاب بسیار دقیق است و نوشته‌های او از احساساتی که این شخصیت‌ها را دربرمی‌گیرد بی‌نظیر است. رفتار هیچ فردی را بیش از آنچه که باید شرح نمی‌دهد و به ماجراهای کتاب را درست و به اندازه تعریف می‌کند.

اگه توی زندگیتون یه مدت تنها زندگی کردین خیلی با این کتاب ارتباط برقرار میکنین

من با ترجمه کاوه میرعباسی خوندم، ترجمه عالی ولی نیاز به ویراستاری داشت، البته من چاپ دوم رو خوندم، داستان زیبا و تا حدی غم انگیزه

داستان عاشقانه پخته و اثرگذاری نیست.