بخش عمده ای از منابع قدرت نرم امریکا در سازمان های غیردولتی، بخش های خصوصی، جامعهٔ مدنی، معاهدات دوجانبه، موسسات چندملیتی و ارتباطات فراملی نهفته است. ابزار دولتی ایجاد جذابیت و تأمین قدرت نرم، یعنی دیپلماسی عمومی، رادیو و تلویزیون، برنامه های تجاری، کمک به توسعهٔ کشورهای دیگر، کمک رسانی در زمان بروز بلایا و قراردادهای نظامی ، در قسمت های مختلف دولت پراکنده شده اند و هیچ راهبرد یا بودجهٔ فراگیری وجود ندارد تا تمام این موارد را در سایهٔ آن لحاظ کرد. هزینه ای که صرف برنامه های نظامی می شود، پانصد برابر مجموع هزینه های رادیو و تلویزیونی و برنامه های تجاری است. دولت چطور می تواند با منابع غیردولتی قدرت نرمی مرتبط شود که از هالیوود گرفته تا هاروارد و بنیاد گیتس را شامل می شود و همگی آن ها نیز از جامعهٔ مدنی سرچشمه می گیرند؟
کتاب الگوی امریکایی پس از عراق
آرما
