کتاب آدمکش ها

قاتلان یا آدمکش‌ها داستان کوتاهی است نوشته‌ی داستان‌نویس مشهور آمریکایی ارنست همینگوی. بسیاری از خوانندگان همینگوی را با رمان معروفش «پیرمرد و دریا» می‌شناسند، رمانی که برایش جایزه‌ی نوبل ادبیات را به ارمغان آورد. اما همینگوی داستان‌کوتاه‌نویس کارکشته‌ای نیز بود و نثر کم‌گو و موجز اما پرتاثیرش به‌ویژه‌ در داستان‌های کوتاهش نمود یافته است. او بنیان‌گذار سبک ادبی نوینی بود که الهام‌بخش نویسندگان آمریکایی نسل‌های بعد از خود شد و تاثیر عمیقی بر فهم نویسندگان سراسر جهان از داستان کوتاه مدرن گذاشت. سبکی که همینگوی بر آن تاکید داشت در نحوه‌ی روایت و جمله‌‌بندی‌های ساده خودنمایی می‌کرد. او با روایتگری عینی و بی‌طرفانه انگار دوربین را کنار شخصیت‌های اصلی داستان خود قرار می‌دهد و صرفا آن‌چه را که بر آن‌ها رخ می‌دهد ‌بازگویی می‌کند. گاهی او حتی پا را از این فراتر می‌گذارد و تنها گفت‌وگوها و کنش‌های شخصیت‌ها را روایت می‌کند. هنر روایتگری همینگوی به انتخاب دقیق و حساب‌شده‌ی او از عناصر گوناگون داستان نظیر زاویه‌دید، شخصیت، مکان، زمان و ... برمی‌گردد. همینگوی دید هنری خود را با گزینش وسواس‌گونه‌ی این عناصر بیان می‌کند.
«قاتلان» یکی از بهترین نمونه‌های داستان کوتاه همینگوی است که در آن عناصر یادشده با دقت تمام اجرا می‌شوند. داستان قاتلان به سه صحنه‌ی جدا تقسیم شده است و از جایی آغاز می‌شود که دو آدمکش حرفه‌ای با سرووضعی عادی وارد کافه‌ای می‌شوند که در آن نیک آدامز و صاحب کافه مشغول گپ‌وگفت‌اند. آن‌ها از صاحب کافه سراغ اندرسون نامی را می‌گیرند که دستور کشتنش را گرفته‌اند. همینگوی در این داستان با دیالوگ‌های موجز و سرراست، شخصیت‌های دوست‌داشتنی، کشمکش و گره‌گشایی‌های نامتعارف پی‌رنگی را طرح می‌ریزد که ردپایش را می‌توان در بسیاری از داستان‌های درخشان امروزی پیدا کرد.
«قاتلان» در کنار بسیاری از داستان‌های کوتاه همینگوی پایه‌گذار نوعی مینیمالیسم در گونه‌ی داستان‌کوتاه بود که بعدها تاثیر عمیقی بر نویسندگان مطرحی نظیر ریموند کاور و جی‌.دی سلینجر گذاشت.