کتاب ازدواج آمریکایی

وقتی پای خاطرات به میان می آمد، چند قطره اشک از چشمانم سرازیر می شد، اصلا مهم نبود در آن لحظه کجا باشم، می گفتم که آلرژی دارم یا یک مژه در چشمم برگشته. زمانی که آن شب در «الویس»، چشمانم از احساس پر شد و بغض راه گلویم را گرفت، حس کردم این عشق است نه دلهره.

وقتی برای آن سفر برنامه ریزی می کردیم، فکر می کردم قرار است در خانه ی مادرش بمانیم بنابراین با خودم لباس خواب نیاورده بودم. به جای آن یک زیرپوش بلند تنم کرده بودم. «ری» لبخند زد و گفت که من را دوست دارد. صدایش گرفته بود، مثل تمام آن چیزی که من را در برگرفته بود. آنقدر جوان و بی فکر بودیم که فکر می کردیم این اتفاقات همه از روی شیفتگی است و بس. چیزی که ما به وفور آن را تجربه می کردیم.

بله من با توجه به این معیارها خوش شانس بودم اما در ازدواج من با «ری»، یک حس خوشبختی قدیمی وجود داشت، از همان هایی که فردی را پیدا می کنی که عاشق عطر تن او هستی.