واضح، قدرتمند، بی نقص و تکان دهنده.
سارتر، این اثر را با سبکی شکومند خلق کرده است.
این اثر، نشان دهنده ی پیچیدگی و قدرت ذات بشر است.
ژوپیتر: هر آن دم که آزادی در روحی انسانی شعله انداخت، دیگر خدایان در برابر انسان، قدرت به کمال از دست می دهند. زیرا این مسأله ایست انسانی و مربوط به همه انسان ها؛ تنها مربوط به آن ها؛ بر انسان است که به آن بپردازد یا آن را در نطفه خفه کند.
آدم هایی هستند که ملتزم و در قید و بند زاده می شوند: آن ها انتخابی ندارند، در راهی رها شده اند، در انتهای راه نقشی انتظارشان را می کشد، نقش خودشان.
بر روی این زمین خاکی، انسان خردمند، هیچ آرزویی نمی تواند داشته باشد، جز آن که روزی بتواند شری را که از دیگران، دامن او را گرفته به خودشان برگرداند.
نمایشنامه های انتخاب شده در این مطلب، بهترین ها برای ورود به این دنیا هستند
«ادبیات فرانسه» از اشعار قرون وسطایی گرفته تا رمان های مدرن، برخی از تأثیرگذارترین و جسورانه ترین آثار را در ادبیات اروپا و جهان به وجود آورده
مطالعه ی فلسفه به منظور درک چگونگی تکامل ذهن و اندیشه ی بشر در طول زمان، اهمیت بسیاری دارد
بینش هایی به یاد ماندنی درباره ی جذابیت های «اگزیستانسیالیسم»
در اوایل قرن بیستم و در اغلب کشورهای اروپایی، تمایزی میان نمایش های ساده و خیابانی با آثار جدی تر به وجود آمد.
تئوری های این نویسنده در مورد مقوله ی اگزیستانسیالیسم و آزادی، جایگاه او را به عنوان یکی از تأثیرگذارترین فلاسفه ی دنیای غرب در قرن بیستم ، تثبیت کرده است.
نمایشنامه مگسها یک انتقاد سیاسی از نگاه "آزادی-مسئولیت" است. این انتقاد فقط محدود به زمانه سارتر نیست بلکه شرح حال انسان است. این شرح حال از ابتدای تمدن بشری شروع شده و حتی در زمان حاضر نیز وجود دارد. مردمی که در خفقان هستند طلب "آزادی" میکنند ولی زمانی که آزادی به آنها داده میشود با "مسئولیت" انتخابهایشان روبه رو میشوند، پس دوباره آزادی را پس میزنند! و زمانی که باز در خفقان کشیده میشوند طلب آزادی میکنند! این سِیر دوار دائما در جوامع عقب مانده تکرار میشود. اما شخصیت اول نمایشنامه، اُرست تمام قد آزادی اش را فریاد میکشد و هیچ عقوبتی باعث نمیشود آزادی اش را نفی کند. از آنجا که رشد یک جامعه از زمان پذیرش جمعی مسئولیت شروع خواهد شد، ارست نماد شکستن حلقه معیوبِ آزادیِ بدون مسئولیت است! من آزادم. من انتخاب میکنم. به یک انتخاب آری میگویم و در عین حال تمام گزینههای دیگر را با یک نه محکم ساقط میکنم! پس مسئولیت وقایع پیش آمده را هم باید بپذیرم و خودم را مسئول آن بدانم. این آزادی اگزیستانسیال است که لابه لای صفحات نمایشنامه مگسها شخصیتها را به چالش میکشد.
نمایشنامه ای اقتباسی و زیبا، از عصر یونان باستان تا انتقادهای سیاسی سارتر به وضع زمانه اش