عرفان به معنی شناختن و آگاهی و درایتی است که بعد از جهل و نادانستن به دست می آید؛ و یاد کردنی است که بعد از فراموشی حاصل گشته باشد، و در اصطلاح، معرفت قلبی و شناخت خدای و عبادت عاشقانه وی است. عارف کسی است که خدای را به اسماء و صفات بشناسد و در معاملت با وی صدق بجای آرد.
درباره محمدحسن حائری
محمدحسن حائری پژوهشگر ادبی و عضو هیأت علمی گروه ادبیات فارسی دانشگاه علامه طباطبایی بود که از آثار او به «سومنات خیال»، «مبانی عرفان و تصوف و عرفان فارسی»، «راه گنج» و «صائب و شاعران طرز تازه» میتوان اشاره کرد.