فیدل کاسترو انسان بزرگی بود. کوبا از زرق و برق جهان سرمایهداری به دور است اما مردمانی برابر دارد. نیازهای اولیه انسانی برآورده میشود: بهداشت، آموزش، خوراک، پوشاک. منابع جهان محدود و خودخواهی آدمی بیپایان و حرصاش بی حد و حصر. برای زندگی انسانی باید به تقسیم منابع جهان به طور عادلانه باور داشته باشیم. فردیت آدمی در ولنگاریهای انسان سرمایهداری متبلور نمیشود، بلکه در کیفیت عقل و احساسی برآورده میشود که به دیگری فکر میکند. برای ایجاد جهانی بهتر باید به زندگی جمعی باور داشته باشیم تا فردیت هر انسانی در این جمع بزرگ به عنوان نوعی از زیستن بدرخشد. عدالت و آزادی توامان هماند. نه به سرمایهداری. نه به سوسیالیسم دولتی روسی. زندهباد عدالت و آزادی. زنده باد کوبای انسانی.