«آبای قونانیایف» شاعر و متفکر بزرگ قزاق در سال 1845 میلادی در دامنه کوه های «چنگیز» حومه شهر «سمی پلاتینسک» واقع در شمال شرق قزاقستان در خانواده ای ثروتمند دیده به جهان گشود. و به مشاور خردمند توده های مردم تبدیل شد. او مبارز آشتی ناپذیر ساختار حاکم بود و حاکمان فئودال های وقت و محیط فاسد و خراب جامعه را به نقد می کشید. آبای نظام موجود که مردم را در جهل و تاریکی و فقر و بینوایی نگاه می داشت، آشکارا و با درد نقد می کرد و مردم را به بیداری و هشیاری دعوت می نمود. او تمام فعالیت شاعری و انسانی خویش را برای رهایی توده های مردم از ظلم و ستم حاکمان وقت، و دوری از جهل و بی سوادی به کار برده است. او دریافته بود که برای رسیدن به اهداف، قبل از همه مردم باید معرفت داشته و باسوادشوند.
فعالیت آبای و پیروان او علیه رژیم روسیه تزاری و فئودال های محلی که هیچ گاه غم مردم را نمی خوردند، متمرکز شده بود.
کتاب نصیحت نامه
خردگان
آبای قونانبایف
