کتاب خاطرات ماندگار از دو نواندیش دینی (نعمت الله صالحی نجف آبادی،محمد صادقی تهرانی)

گفتم می توانید کمی در مورد این مباحث توضیح دهید؟ (آقای صالحی) گفت: از آخر شروع می شود کنم. از اوایل انقلاب وقتی که مقامات کشوری و دیپلماتها به کشوری کمونیستی می رفتند با آنها دست نمی دادند؛ غذای آنها را نمی خوردند چون آنها را کافر می دانستند و آنها را نجس می پنداشتند و این مسئله، مشکلی برای آنها شده بود در حالی که آنها نمی دانستند که نجاست پنج گونه است: 1-نجاست ذاتی؛ به این معنی که چیزی عین نجاست باشد مانند مدفوع. 2-نجاست عارضی؛ مثل این که چیز پاکی آلوده به نجاست شود که قابل تطهیر است. 3-نجاست عقیدتی؛ مثل اعتقاد به عدم وجود خدا. 4-نجاست رفتاری و عملی؛ مثل کسی که مرتکب گناه می شود. 5-نجاست به معنای روحی مثل جنابت شخص جنب حالا کمونیستها از کدام گروه هستند؟ علمای سنتی می گویند آنها کلا نجس هستند و حتی عرق بدن آنها نجس است در حالی که این طور نمی باشد و آنها نجس رفتاری هستند البته این مبحث احتیاج به بحث طولانی دارد و بدین صورت دیگر مقامات و دیپلماتهای ما می توانند با مقامات کشورهای کمونیستی رفت و آمد مراوده داشته باشند. دیدم مطلب جالبی را بیان می کند در حالی که فقها و مجتهدین سنتی ما چنین عقیده ای ندارند و آنها را نجس ذاتی می دانند مگر آن که از عقیده ی خود برگردند.