کتاب بهترین داستان های کوتاه آنتون چخوف

شبی تیره و تاریک در ماه سپتامبر، کمی قبل از ساعت ده شب، آندره، پسر شش ساله ی دکتر کریلف، پزشک دولتی، از بیماری دیفتری از دنیا رفت. همین که همسر پزشک مقابل تخت کودک مرده اش زانو زد و نخستین علائم احتضار در او دیده شد، زنگ سرسرا با شدت به صدا درآمد. در یکی از صبحگاهان، وقتی که بیماری دیفتری به منزل آن ها سرایت کرد، تمام خدمه را به خانه هایشان راهی کردند. بنابراین کریلف خود با همان پیراهن آستین بلند و جلیقه ی نامرتب، بدون آن که دست و صورت نمناک خود را که از اسید فنیک می سوخت پاک کند، در را باز کرد. راهرو آن قدر تاریک بود که فردی که به درون آمد فقط قد متوسط، شال گردن سفید و صورت درشت و رنگ باخته اش قابل دیدن بود. رنگ صورتش به قدری پریده بود که انگار حضور او به سرسرا نور داده بود.

مرد که بی نهایت خوشحال شده بود گفت: «شما دکترید؟ بسیار خوشبختم!» و دست پیش برد و دست دکتر را در تاریکی یافت و آن را فشرد. «خیلی... خیلی خوشبختم! ما به هم معرفی شده بودیم... من آبوگین هستم... همین تابستان در منزل گنوچف افتخار آشنایی با شما را پیدا کردم. بسیار خوشحال شدم که در منزل بودید... شما را به خدا نگویید که الان به همراه من نمی آیید. همسرم بیمار است... من کالسکه با خود آورده ام...» از صدا و رفتار او می شد فهمید که بی نهایت نگران است. درست شبیه کسانی بود که سگ هار به آن ها حمله کرده و یا منزلشان آتش گرفته باشد؛ نمی توانست مانع نفس های تند و شتاب زده اش شود.