کتاب «فراسوی سرمایه» با زیر عنوان «بحران ساختاری نظام سرمایه»، اثر ایشتوان میساروش، به‌دنبال ارزیابی مجدد آلترناتیو سوسیالیستی در پرتو تحولات و ناامیدی‌های شکل‌گرفته در قرن بیستم است. ایشتوان میساروش، فیلسوف مارکسیست، کتاب «فراسوی سرمایه» را به‌عنوان اثری مهم در تفکر مارکسیستی معرفی می‌کند. این کتاب بررسی انتقادی نظام سرمایه‌داری و محدودیت‌های ذاتی آن است و چارچوبی نظری برای گذار به سوسیالیسم پیشنهاد می‌کند.
میساروش سیستم سرمایه را به‌طور جامعی تعریف می‌کند که هم مالکیت خصوصی و هم پساسرمایه‌داری از نوع حکومت شوروی را دربر می‌گیرد. او استدلال می‌کند که هر دو سیستم در داشتن ساختارهای سلسله‌مراتبی، تمایلات مخرب و استثمار نیروی‌کار مشترک هستند. این کتاب بیان می‌کند که اگرچه سرمایه‌داری ممکن است پیروز به‌نظر برسد، اما ذاتا ناقص است و تنها با تشدید مشکلات خود می‌تواند خود را تجدید کند و این امر ناگزیر به فروپاشی آن منجر شود. از طرف دیگر، این کتاب چارچوب مفهومی سنتی نظریۀ سوسیالیستی مبتنی‌بر سیستم‌های اروپایی را نیز به چالش می‌کشد. میساروش خواستار بسط یک نظریۀ سوسیالیستی جدید در مورد گذار است، نظریه‌ای که در ریشه‌های فلسفی و جهان‌بینی انقلابی مارکسیسم اولیه غوطه‌ور باشد. در همین راستا، این کتاب ریشه‌های فلسفی مارکسیسم اولیه را بازبینی کرده و دیدگاهی انقلابی در مورد پتانسیل‌های دگرگونی و انقلاب اجتماعی ارائه می‌دهد.
میساروش همچنین مفهوم بازتولید متابولیک اجتماعی را مورد بحث قرار می‌دهد؛ عنصری کلیدی در درک عملکرد و بحران‌های سیستم سرمایه‌داری. او راه‌حل‌هایی را برای کنترل‌ناپذیری سرمایه و ضرورت کنترل اجتماعی ارائه می‌کند و بر لزوم گسست رادیکال از نظام سرمایه‌داری موجود تأکید می‌کند. میساروش سعی کرده است تا در این کتاب به ماهیت دولت پساسرمایه‌داری نیز بپردازد. او چالش‌های ایجاد یک حسابداری سوسیالیستی، تقسیم‌کار و اهمیت وجود منتقد و مخالف در قدرت سیاسی را مورد بحث قرار می‌دهد.
کتاب فراسوی سرمایه
اختران
ایشتوان میساروش
