کتاب میرایی

Of All That Ends
کد کتاب : 955
مترجم :

شابک : 978-600-8211-09-9
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 152
سال انتشار شمسی : 1401
سال انتشار میلادی : 2015
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 3
زودترین زمان ارسال : ---

گونتر گراس برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات سال 1999

معرفی کتاب میرایی اثر گونتر گراس

کتاب میرایی، مجموعه ای از اشعار و دلنوشته های نویسنده ی برنده ی جایزه ی نوبل، گونتر گراس است. گراس، آخرین اثر خود را به تأملی ژرف و هنرمندانه درباره ی مرگ و سالخوردگی اختصاص داده است. این نویسنده ی برجسته که در سال 2015 و پس از ابتلا به بیماری غیرمنتظره ای درگذشت، در هنگام نگارش این کتاب مشخصاً به مرگ خود فکر می کرده است. متن کتاب میرایی، تلفیقی از نظم و نثر است و طرح های سیاه و سفید ساده ای نیز در آن به چشم می خورند که اثر خودِ گراس هستند و استعداد کمتر شناخته شده ی او در نقاشی را نشان می دهند. گراس با بهره گیری از خاطرات کودکی و برداشت های خود از فعالیت های روزمره ی زندگی، با زیبایی و هنرمندی تمام به توصیف فقدان، تغییر و خاطره می پردازد.

کتاب میرایی

گونتر گراس
گونتر ویلهلم گراس، زاده ی ۱۶ اکتبر ۱۹۲۷ - درگذشته ی ۱۳ آوریل ۲۰۱۵، نویسنده، مجسمه ساز و نقاش آلمانی بود. او عضو برجسته گروه ۴۷ و از نویسندگان بزرگ و معروف آلمان بود.گونتر گراس، بازتاب صدای نسلی از آلمان ها بود که در زمان سلطه ی نازیسم بزرگ شده بودند. او خود را روایت گر تاریخ از نگاه پایین دستی ها می دانست. وی با رویکردی معترضانه و هشداردهنده همواره در تمام رویدادهای مهم سیاسی و ادبی آلمان حضور موثر داشت. در سال ۱۹۹۹، گراس برنده ی جایزه ی نوبل ادبیات شد. آکادمی نوبل سوئد هنگام اعلام نام او، دا...
نکوداشت های کتاب میرایی
A witty and elegiac series of meditations on writing, growing old, the world.
مجموعه ای از تأملات لطیف و مرثیه وار درباره ی نویسندگی، پیر شدن و جهان.
Barnes & Noble

The book provides a quirky final portrait of this beloved and controversial writer.
این کتاب، تصویر نهایی غیرمتعارفی از این نویسنده ی محبوب و جنجال برانگیز ارائه می کند.
Washington Post Washington Post

Elegant musings on dying and, most poignantly, living.
برداشت هایی ظریف از مرگ، و به شکلی گزنده تر، از زندگی.
Kirkus Reviews Kirkus Reviews

قسمت هایی از کتاب میرایی (لذت متن)
آه، چه قدر دلتنگ رفیقان درگذشته ام و محبوبی که اسمش در گاوصندوقی نهان برایم تازه مانده و تا به ابد بازگفتنی است می خواهم چشم به راه پاسخی باشم تا نسیم هر سپیده دم برگان رنگ و وارنگ مملو از نوشته را به پیش درگاهم راند.

پیش از جنگ های اول و دوم در کتاب های آشپزی نوشته بود: دوازده تخم مرغ را بردارید بشکنیدشان و هم بزنید و هم بزنید..... امروزه مرغانی محلی داریم که تنها تخم مرغی آب پز برای صبحانه را از من دریغ نمی کنند همان ها که با برچسب کنترل کالا تایید شده اند و کم بها نیستند اما تخم مرغ های عسلی نیز قاشق به قاشق اندکی لذیذند. ما بیش از پیش سالم زندگی می کنیم و با رژیم های غذایی می کوشیم تا از رفاهی فربه بکاهیم. در سرزمین مان صلح جاری است، چون جنگ افزارهای ما بیرون از این مرز و بوم اثرشان را به کفایت نشان می دهند. تنها گه گاهی این پرسش پیش می آید که در ابتدا مرغ بوده یا تخم مرغ؟