همه ی ما درباره ی معنای زندگی و مقصد نهایی خودمان فکر کرده ایم. «جنبش اگزیستانسیالیسم» با هدف کمک به درک معنای این دنیای اغلب پرهیاهو، در میان فیلسوفان قرن نوزدهم پدید آمد و سپس نام خود را در سراسر جهان ادبیات مطرح کرد. ادبیات اگزیستانسیالیستی به شکل معمول، شخصیت ها را در دنیایی پرآشوب و به ظاهر بی معنا قرار می دهد و آن ها را وادار می کند که با خویشتن و هدف حقیقی خود در دنیا مواجه شوند. این جنبش به واسطه ی آثار نویسندگانی همچون «آلبر کامو»، «فرانتس کافکا» و «ژان پل سارتر»، در میان سال های 1900 تا 1960 در اوج قرار داشت.
فهرست پیش رو، برترین آثار داستانی و غیرداستانی در «ادبیات اگزیستانسیالیسم» را دربردارد و از ترکیب فهرست های ارائه شده در سایت های «Books Icon»، «Skeptic Spectator» و «Goodreads» به وجود آمده است.
کتاب «رنج های ورتر جوان» اثر «گوته»، نمونهای اولیه و پرالتهاب از «ادبیات رمانتیک» است.
این شاعر و نویسندهی پرتغالی تأثیرگذار، زندگیِ هرچند کوتاه اما شگفتانگیزی را تجربه کرد.
یک جاده، یک درخت، در یک بعد از ظهر، و دو انسان منتظر—همه چیز ساده و مشخص است اما در عین حال، هیچ چیز دقیقا آنطور که به نظر می رسد، نیست.
«کوئیلو» با نثر شعرگونه و احساسبرانگیز خود، مخاطبین را به جهانی سرشار از جادو و شگفتی می برد.
در این مطلب، بخش هایی یکسان از ترجمه های مختلف کتاب «بیگانه» اثر «آلبر کامو» را با هم مرور می کنیم.