سامرا، سرای صمیمیّت، صفا و سرزمین خاطره ها است، شهری که در آسمان غم گرفتۀ خویش، سه آفتاب ناب را در یک افق و در یک کهکشان بی نظیر جای داده است. در فضل سامرا، همین بس که مشهد عسکریین و مهد هدایت و مشرق آفتاب امید و انتظار است، آفتابی که در عین غیبت و غربت، غروب ناپذیر و خاموش نشدنی است. آفتاب سامرا نزدیک به نیم قرن چشمش به این روشن بود که بیش از او و پیشتر از او، سه آفتاب ناب و سه خورشید خدایی، هر روز پیش از طلوع، روز و روزگاران را روشنی بخش و حیات آفرین بودند.