داستان تاریخی نوعی از نگارش است که مرز میان تاریخ و ادبیات به شمار می رود. در این گونه کتاب ها معمولا از هیچ منبعی یاد نشده و یا از منابع کمی یاد می شود. در رمان تاریخی، دروغ یا حقیقت داشتن مطلب مهم نیست بلکه نوع نوشتار اهمیت دارد و اثر از نظر ادبی مورد ارزیابی قرار می گیرد. عنصر کلیدی در داستان های تاریخی این است که روایت کلی در گذشته جریان دارد و به مسائلی چون اخلاقیات، وضعیت اجتماعی و جزئیات دیگر یک دوره ی زمانی خاص در گذشته می پردازد. این گونه از ادبیات دارای زیر-ژانرهایی چون تاریخ متناوب (یا تاریخ بدیل) و داستان فانتزی تاریخی است.
«تسارو» در رمان «کلکسیونر عطر» یک داستان عاشقانه‌ی تاریخی در اواسط قرن بیستم را می آفریند که مثل یک داستان پریان مدرن است.
در این مطلب، بخش هایی یکسان از ترجمه های کتاب «بینوایان» اثر «ویکتور هوگو» را با هم می خوانیم.
رمان «به هوای دزدیدن اسب ها»، اثری جذاب، پیچیده و سرشار از صحنه هایی است که در آن، انسان ها نمی توانند دلیل واقعی رفتارهای خودشان را درک کنند.
رمان «رابینسون کروزو» به محبوبیتی کم‌نظیر دست یافت، به یکی از نمونه های برجسته‌ی واقع‌گرایی در رمان ها تبدیل شد، و تأثیری انکارنشدنی بر قالب رمان گذاشت.
مانند اغلب رمان های به‌یادماندنی، «پاچینکو» در مقابلِ خلاصه‌سازی از خود مقاومت نشان می دهد. در داستان جذاب «مین جین لی»، خودِ تاریخ به یک کاراکتر تبدیل می شود.
