داستان فلسفی، به آن دسته از آثاری اطلاق می شود که بخش عمده ی محتوایشان را پرداخت به سوالات بنیادین فلسفی شکیل داده است. این سوالات می تواند درباره ی عملکرد و نقش جامعه، هدف زندگی، اخلاقیات، نقش هنر در زندگی انسان، نقش تجربه و عقل در گسترش دانش و ... باشد.
این داستان که در آستانهی آغاز «جنگ جهانی دوم» انتشار یافت، ظهور بحران هایی حتی بزرگتر مربوط به «هستی» و «معنا» را پیشبینی کرد.
«کوندرا» تضاد میان «سبکی» و «سنگینی» را «اسرارآمیز» و «مبهم» می نامد و به این نکته اشاره می کند که جدا کردنِ این دو مفهومِ بهظاهر متضاد، در واقع امکانپذیر نیست.