کتاب روزی که در میلان از آسمان کلاه می بارید

آدم هایی بودند که هر کدام با سه یا چهار کلاه به طرف خانه هایشان می دویدند. برای هریک از اعضای خانواده کلاهی به دست آورده بودند. یک خواهر روحانی هم از راه رسید و کلاه های کوچکی برای بچه های یتیم جمع کرد. هرچه مردم بیشتر کلاه ها را جمع می کردند، از آسمان بیشتر کلاه می بارید. کلاه خیابان ها و بالکن ها را پر کرده بود؛ کلاه های بچه ها، بره ها، شاپوها، کلاه های بوقی، کلاه های کابویی، کلاه های نوکدار، کلاه های نواردار، کلاه های بی نوار...