این نوع ادبیات موافق عقل و استدلال و منطق است. و همیشه خیل در آن محدود است . همچنین معتدل و میانه رو است. این نوع ادبیات ساده، زیبا و روان است و دارای قهرمان غیرعادی نیست بلکه افراد برجسته و نماینده یک گروه در آن قرار دارد. قانون وحدت سه گانه (وحدت موضوع، وحدت زمان و وحدت مکان) از اصول فراموش نشدنی متون کلاسیک است. درمتون کلاسیک خواننده معمولا با روند تعادل اولیه- عدم تعادل- رخداد و سپس تعادل ثانویه روبه رو است. نظرگاه متون کلاسیک معمولا دانای کل است و این نوع متون به مسائل و همه امور جنبهٔ قطعیت می بخشند. دانای کل خدای متن است و هرچه او می گوید واقعییت مطلق شمرده می شود. در متون کلاسیک با پایان بسته و خوش و همچنین توجه به بیان حوادث و اتفاقات بیرونی بر بیان دغدغه های درونی و فردی ارجحیت دارد.
رمان «یادداشت های زیرزمینی» با جملاتی مشهور از شخصیت اصلی در مورد خودش آغاز می شود: «من آدم مریضی هستم... من آدم کینه‌توزی هستم. من آدم نفرت‌انگیزی هستم.»
در این مطلب، بخش هایی یکسان از ترجمه های کتاب «بینوایان» اثر «ویکتور هوگو» را با هم می خوانیم.
با این مطلب همراه شوید تا درباره‌ی «برادران گریم» و قصه های پریان آن ها بیشتر بدانیم.
کاراکتر «آبلوموف»، تجسمی از مفهوم «انسان سطحی» است—مردی تنبل، منزوی و خیال‌پرداز که نمی تواند خود را با تغییرات سازگار کند یا جایگاه و نقشی را در زمانه‌ی کنونی برای خود بیابد.
برادران «استروگاتسکی» حداقل به مدت سه دهه، محبوب‌ترین نویسندگان داستان های علمی‌تخیلی در روسیه بودند، و همین‌طور تأثیرگذارترین نویسندگان روسِ داستان های علمی‌تخیلی در جهان.
