تعهدات، مسئولیتها و محدودیتهای دولتها در هنگام بروز درگیریهای مسلحانه در چهار کنوانسیون ژنو، به انضمام دو پروتکل الحاقی سال 1977 به عنوان اسناد اصلی حقوق بین الملل و بشردوستانه، کاملا تبیین شده است. از میان کنوانسیونهای چهارگانة ژنو، کنوانسیون چهارم، کاربرد اجرایی بیشتری در سرزمینهای اشغالی دارد. این کنوانسیون به حمایت از غیرنظامیان در درگیریهای مسلحانه میپردازد و در آن مقررات مفصلی دربارة تعهدات رژیم اشغالگر درج شده است. در این میان رژیم اشغالگر اسرائیل همواره با توسل به تفاسیر غیرحقوقی و منحصر به فرد، به قابلیت اجرای کنوانسیون چهارم ژنو مصوب 1949 اعتراض کرده و مدعی است، این کنوانسیون در سرزمینهایی که اسرائیل از سال 1967 تاکنون در اشغال خود دارد، اجرا کردنی نیست. این سرزمینها شامل: نوار غزه، کرانة باختری رود اردن و نیز قدس شرقی است که اسرائیل آن را تدریجا پس از جنگ 1967 ضمیمة خاک خود کرده است. در کتاب حاضر ابعاد حقوقی جنگ غزه مورد بررسی قرار گرفته است.
کتاب ابعاد حقوقی جنگ اسراییل علیه غزه