برخی، مرجعیت علمی را در مصادیق تاریخی بازمیشناسند و آن را گاه در یونان، گاه در ایران و گاه در جهان غرب به تصویر میکشند. این بازشناسی تاریخی میتواند در تصویرسازی از این پدیده یاریگر باشد. برخی دیگر، مرجعیت علمی را با برتری میان دانشگاه ها یا بهتر بگوییم، کسب رتبة برتر در رتبه بندی دانشگاه ها، بر اساس شاخصهای از پیش تعیینشده، تعریف میکنند. گو این که یک نهاد علمی، هرچه رتبة بالاتری به دست آورد، «مرجع»تر شده است. اما، واقعیت این است که مرجعیت علمی، نه برتری میان دیگر دانشگاه ها، نه استفاده از دانش آموختگان دانشگاه در مراکز اجرایی و نه حتی پرنمودن فاصلة علمی میان ایران و جهان است، بلکه مرجعیت علمی، ایجاد بنای مستقل علمی با استفاده از فرهنگ و معارف الهی است. در کتاب حاضر نخست، مفاهیم دانشگاه مرجعیت علمی، یعنی: دانشگاه، مرجع، علم و مرجع علمی بیان شده است. سپس، روش دستیابی به مدل مفهومی مرجعیت علمی بررسی شده است و در پایان، ویژگیهای مرجعیت علمی و مدیریت این حوزه تبیین میشود. ضمن آن که در کتاب، جدولها و نمودارهایی در جهت تفهیم بیشتر مطالب، مندرج است.
کتاب دانشگاه و مرجعیت علمی
دانشگاه امام صادق (ع)
