برای تشخیص «پوزیسیون بحرانی» سه معیار پیشنهاد می کنم: 1) پوزیسیونی که امکان تعویض در آن وجود دارد و «باید» درباره ی آن «تصمیم مقتضی» گرفت. توجه داشته باشید که اگر تعویض فوق اجباری باشد با پوزیسیون بحرانی سروکار نداریم. 2) پوزیسیونی که در آن امکان تغییر احتمالی در «ساختار پیاده ای» به ویژه پیاده های مرکزی وجود دارد و «باید» درباره ی آن «تصمیم مقتضی» گرفت. 3) پوزیسیونی که بعد از اتمام مجموعه ای از «حرکات اجباری» شکل می گیرد. توجه داشته باشید که این مجموعه ی «حرکات اجباری» با حرکات اجباری ناشی از «ترکیب» متفاوتند.