حوالی دقیقه ی پنجاه مارادونا و شیلتون به هوا پریدند. توپ رفت توی دروازه. تصاویر بعدها نشان دادند داور تونسی اشتباه کرده. اما در جهان عده ی معترضین به این اشتباه تأثیرگذار خیلی کم تر از عده ی کسانی بود که از این بابت خاطری خوش داشتند! فوتبال ورزش عجایب است. از امریکای لاتین تا مستعمرات دیروز و هنوز انگلستان و حتی تا مردی در حوالی کوچه ی ملی که بعد از کودتای 28 مرداد دنبال مرهم برای کهنه زخمی بیات بود، همه از اشتباه داوری استقبال کردند. برای چشم های حسرت، برای دست هایی که تنها با پینه معاشقه کرده بود، چه تفاوت می کرد دیه گو با دست گل زده باشد یا با سر. چه تفاوت می کرد در کدام چندشنبه، در کدام استادیوم، به داوری مردی از تونس یا ژاپن یا چه می دانم لوکزامبورگ حتی، این گل ثبت شده باشد. مهم این بود که این مرد صد و شصت و پنج سانتی شیرین ترین تقلب تاریخ را پیش چشم یک جهان رقم زده بود. مثل یک شعبده باز کارکشته. مانند یک تردستی بی نقص!
کتابی هر چند کم حجم اما بسیار جذاب و خاطره انگیز و خواندنی . به همه علاقمندان فوتبال به ویژه مشتاقان قدیمی مطالعه کتاب رو توصیه میکنم . از آقای میرمیرانی هم بابت زحمتی که متقبل شدن نثر زیباشون، سپاسگزارم . فقط چند نکته جزیی هست که پیشنهاد میکنم در چاپهای بعدی اصلاح بشه . اولاً در بازی برزیل شوروی جام جهانی 1982 ادر توپ رو با پای چپ بلند کرد و با همون پای چپ هم ضربه نهایی رو زد . ضمناً سوپر گل زیبای مرحوم دکتر سوکراتس، توپ از سمت راست داسایف گذشت و گلر شوروی علیرغم شیرجه بلند و کشیده صرفاً نظاره گر ورود توپ به سقف دروازه شد . اما گل ادر از سمت چپ داسایف وارد دروازه شوروی شد و گلر روس کاملاً میخکوب شد . ثانیاً صفحه 42 نیاز به اصلاح دارد زیرا کامرون در جام جهانی 1986 اصلاً حضور نداشت و نمایندگان قاره افریقا در جام بسیار خاطره انگیز و زیبای 1986 مراکش و الجزایر بودند . که البته مراکش درخشش خوبی داشت و پس از صعود از گروه در مرحله یک هشتم با گل دقایق پایانی لوتهار ماتیوس از روی ضربه آزاد، مغلوب آلمان غربی شد .