کتاب صلیب سلمان

اویس دهانش را چسباند به شاخه درخت هلو آرام گفت: «دختر خوب، ابرها وقتی از روی قله ساوالان رد میشوند عظمت سلطان مات و مبهوتشان میکند، اردیبهشت را با دی ماه اشتباه میگیرند، شکوفه نزن دختر خوب، صبر کن ابرها هوشیار شوند. مبادا شکوفه هایت زیر برف بد موقع پنهان شود و بسوزد!» لبخند زدم. اویس به قله خیره شد. گفت: «اویس زبان درخت‌ها را می فهمد زبان «آی» خودش را نفهمد!؟» سرخ شدم. ادامه داد: «فر من راین زبان دل را میفهمد پاسخ هم میدهد، از بیخ گوش ساوالان تا راین فاصله ای نیست، اما آی من! فر من! فاصله ها همیشه امانت دار نیستند!»

(برگرفته از متن ناشر)