این کتاب شامل ده تماشاخانه است که عبارتند از تئاتر فرهنگ، تئاتر تهران، جامعه ی باربد، تئاتر سعدی، تکیه ی دولت، تئاتر فردوسی، تماشاخانه ی سنگلج، تکیه ی نیاوران، اداره ی هنرهای دراماتیک و تئاتر شهر که به شیوه و قلم روزنامه نگاری به نگارش درآمده است. برپایه ی این خبر، از آنجا که پیمان شیخی در کنار تحقیقات کتابخانهای اقدام به تحقیقات گسترده ی میدانی نیز کرده، نام «تماشاخونه های طهرونم را برای این کتاب درنظر گرفته که نمایانگر گویش مردم کوچه و بازار شهر تهران است.
کتاب تماشاخونه های طهرون