«بازیهای نمایشی برای کارگاه تئاتر» نوشتهی ویولا اسپولین، بهعنوان اثری مهم در زمینهی آموزش بازیهای نمایشی است و راهنمای جامعی را برای گنجاندن بازیهای تئاتر و تکنیکهای بداهه در کلاس به مربیان ارائه میدهد. کتاب راهنمای اسپولین برای اولینبار در سال 1975 منتشر شد، و همچنان یک متن اساسی برای معلمان است و تمرینات عملی، بینش و استراتژیهای فراوانی را برای درگیر کردن دانشآموزان در بیان خلاق، همکاری و خودیابی از طریق تئاتر ارائه میدهد.
در قلب رویکرد اسپولین تعهد به یادگیری تجربی و بازی بهعنوان اجزای اساسی فرآیند آموزشی نهفته است. اسپولین با تکیهبر پیشینهی خود بهعنوان کارگردان و مربی تئاتر، مجموعهای از بازیها و تمرینهای تئاتری را طراحی کرد که برای تحریک تخیل، پرورش خودانگیختگی و ارتقای هوش عاطفی و اجتماعی در میان شرکتکنندگان طراحی شدهاند. اسپولین از طریق بداههگویی ساختاریافته و تعامل گروهی، دانشآموزان را دعوت میکند تا شیوههای مختلف بیان، ارتباط و حلمسئله را در یک محیط حمایتکننده و سرگرمکننده کشف و آزمایش کنند. کتاب با معرفی خوانندگان با اصول بنیادین رویکرد اسپولین به بازیهای تئاتر، با تأکید بر اهمیت حضور، تمرکز و کارگروهی آغاز میشود. اسپولین بر نقش معلم بهعنوان یک تسهیلکننده و راهنما تأکید میکند و فضای امن و حمایتی را برای دانشآموزان ایجاد میکند تا ریسک کنند، اشتباه کنند و از تجربیات خود درس بگیرند. او توصیههای عملی درمورد تنظیم محیط کلاس درس، ایجاد قوانین اساسی و ایجاد رابطه با دانشآموزان، ایجاد زمینه برای یادگیری موثر و همکاری ارائه میدهد. مرکز روششناسی اسپولین، استفاده از بداههپردازی ساختاریافته برای برانگیختن خلاقیت و باز کردن قوهی تخیل است. او طیف گستردهای از بازیها و تمرینهای تئاتری را ارائه میدهد که برای تحریک آگاهی حسی، گسترش بیان فیزیکی و پرورش حس گروهی در میان شرکتکنندگان طراحی شدهاند. اسپولین از فعالیتهای گرم کردن و یخشکنها گرفته تا صحنههای بداههپردازی پیچیدهتر و تمرینهای داستانگویی، ابزارهای متنوعی را در اختیار مربیان قرار میدهد تا دانشآموزان با هر سن و پیشزمینهای را در فرآیند خلاق درگیر کنند. علاوهبر این، اسپولین پتانسیلهای دگرگونکننده بازیهای تئاتر را بهعنوان ابزاری برای توسعهی فردی و اجتماعی بررسی میکند. او استدلال میکند که از طریق بازی و بداههگویی، دانشآموزان میتوانند مهارتهای ضروری زندگی مانند همدلی، انعطافپذیری و سازگاری را توسعه دهند و همچنین درک عمیقتری از خود و دیگران در خود پرورش دهند. اسپولین بر مزایای درمانی بازیهای تئاتر در ترویج بیان عاطفی، ایجاد اعتمادبهنفس و تقویت حس تعلق و اجتماع در میان شرکتکنندگان تأکید میکند. اسپولین علاوهبر تمرینهای عملی خود، بینشهای نظری را درمورد مبانی آموزشی رویکرد خود به آموزش نمایش ارائه میدهد. او ارتباط بین بازیهای تئاتر و تئوریهای یادگیری تجربی، ساختگرایی و آموزش مبتنیبر بازی را بررسی میکند و نشان میدهد که چگونه روششناسی او با تحقیقات آموزشی معاصر و بهترین شیوهها همسو میشود. اسپولین همچنین در مورد زیربنای فلسفی کار خود تأمل میکند و از بینشهایی از اگزیستانسیالیسم، روانشناسی انسانگرا و فلسفهی تعلیم و تربیت استفاده میکند تا پتانسیل دگرگونکننده تئاتر را بهعنوان وسیلهای برای تغییرات فردی و اجتماعی روشن کند.
«بازیهای نمایشی برای کارگاه تئاتر» نوشتهی ویولا اسپولین گواهی بر قدرت بازی و خلاقیت در آموزش است و ابزارهای کاربردی و بینش فراوانی را برای درگیرکردن دانشآموزان در هنر تئاتر به مربیان ارائه میدهد. کتاب راهنمای اسپولین با دستورالعملهای روشن و قابل دسترس، چارچوب نظری غنی و فلسفه الهامبخش، همچنان به الهامبخشیدن به نسلهایی از معلمان و دانشآموزان ادامه میدهد. چه یک مربی با تجربه درام باشید یا یک معلم کلاس درس که بهدنبال القای برنامه درسی خود با یادگیری تجربی و خلاقیت بیشتری است، این کتاب بهعنوان منبعی ارزشمند برای باز کردن پتانسیل بازیهای تئاتر در کلاس درس خواهد بود.
کتاب بازی های نمایشی برای کارگاه تئاتر