وحی و عقل دو وسیله شناخت دین هستند و هیچ یک از آنها دین نیست؛ دین، مراد تشریعی خداوند است. وحی و عقل دو حجت باطنی و ظاهری انسانها برای شناخت دین اند؛ خداوند سبحان با این دو وسیله معرفت به دین را نصیب انسانها میگرداند و حجت خود را بر آنها تمام میگرداند. شناخت عقلانی و وحیانی در این که از جهت فاعل، الهی و از جهت قابل، بشری هستند، مشابه با یکدیگرند و به همین دلیل، نمی توان یکی از آن دو را علم الهی و دیگری را علم بشری خواند. البته وحی و عقل به رغم جهت اشراکی که دارند از تمایزهای مهمی نیز برخوردارند.
(برگرفته از متن ناشر)