مرحوم فیض در دوران حیات علاوه بر مشاغل علمی اعمّ از تدریس، و قضاء و امامت و امثال آن در حدود دویست و بیست جلد کتاب و رساله و حواشی معتبر از خود بیادگار گذاشت که معروف‌ترین آنها کتاب وافی، و تفسیر صافی، و حقایق و محجة البیضاء و علم الیقین، و عین الیقین می‌باشد. وی را دیوان شعری است که کرارا به چاپ رسیده است. مرحوم فیض سرانجام در سنّ هشتاد و چهار سالگی در سال 10091 ه در کاشان دیده از جهان فرو بست و در همان شهر بخاک سپرده شد. مزارش در این شهر زیارتگه صاحبدلان و سالکان الی الله است.
امّا کتاب حاضر، چنانکه از مقدّمة آن برمی‌آید گویا مرحوم فیض آن را در پاسخ به درخواست یکی از برادران ایمانی خود به رشتة تحریر درآورده است. کتاب گرچه به ظاهر مختصر می‌نماید ولی مجموعه‌ای از اصول اعتقادی و برنامه‌های اخلاقی و عملی است که با بیانی ساده بیان شده است. مرحوم فیض در این کتاب، ابتدا اصول اعتقادی را بیان می‌کند و پس از آن که به منزلة اساس وزیر بنای ایمان است به بیان تقوا که ثمرة ایمان می‌باشد می‌پردازد و تقوای دل و تقوای جوارح و اعضاء را بیان می‌کند و ارتباط تقوای دل را، با تقوای جوارح و اعضاء توضیح می‌دهد، وی در تمام مباحث کتاب، ابتدا بعضی از آیاتی را که در آن زمینه رسیده می‌آورد. و بعد با فرمایشات معصومین بحث را کامل می‌نماید.
کتاب راه نجات
پیام بهاران