کتاب تلخاس

رمان «تلخاس» نخستین اثر بلند داستانی حامد روحی‌فرد است که در سال ۱۴۰۳ منتشر شده و با استقبال قابل‌توجهی از سوی مخاطبان و منتقدان همراه بوده است. این رمان، تجربه‌ای منحصربه‌فرد از روایت، زبان و فضای بومی را در اختیار خواننده قرار می‌دهد؛ تجربه‌ای که در مرز میان خیال و واقعیت، زندگی و مرگ، و تنهایی و رنج در نوسان است.
ماجرای «تلخاس» در فضایی روستایی و سنتی رقم می‌خورد؛ جهانی که در آن مرگ‌ نه‌صرفا یک رویداد طبیعی، بلکه نیرویی هم‌پایه با زندگی است و حتی گاه از آن پررنگ‌تر و هولناک‌تر جلوه می‌کند. شخصیت‌ها درگیر وضعیت‌هایی هستند که واقعیت و خواب، گذشته و حال، تنهایی و اجتماع را درهم می‌تند. روایت از زبان شخصیت‌هایی شکل می‌گیرد که گویی در میانه‌ی تلاشی بی‌پایان برای معنا‌دادن به زندگی و مواجهه با مرگ گرفتار شده‌اند. شخصیت‌هایی چون «چیاو» که حضورش بار هستی‌شناختی داستان را شکل می‌دهد. حامد روحی‌فرد در این اثر، تخیل را به‌گونه‌ای آزاد رها کرده است که خواننده هیچ‌گاه قادر به پیش‌بینی مسیر روایت نیست. سیالیت روایت، همچون آبی جاری، فرم داستان را مدام تغییر می‌دهد و باعث می‌شود کتاب لحظه‌ای از جنب‌وجوش بازنماند. در عین حال، این سیالیت موجب خلق فضای وهم‌انگیز و درگیرکننده‌ای شده که در آن، هر اتفاقی ممکن و هر معنا سیال است. زبان «تلخاس» شاعرانه، پرکشش و در عین حال شخصی است. نویسنده با استفاده از واژگان و تصاویری که از دل زبان و زیست بومی برآمده‌اند، جهانی خلق کرده که هرچند از واقعیت فاصله دارد، اما بیگانه با تجربه‌ی انسانی نیست. مرگ، رنج، اصالت‌ و هویت در متن این روایت پیچیده‌اند و با زبانی که به لحظه‌های شعر نزدیک می‌شود، معناهایی تازه و گاه آزاردهنده می‌یابند.
«تلخاس» نه‌فقط به‌عنوان اولین رمان نویسنده، بلکه به‌عنوان اثری که نگاه تازه‌ای به ادبیات بومی، ساختار روایی، و مضمون فلسفی دارد، اثری قابل‌توجه است. این رمان، به‌ویژه برای مخاطبانی که به جست‌وجوی معنا، ساختارشکنی در روایت و زبان و تجربه‌های زیستی و روانی انسان در بستر سنتی علاقه‌مندند، می‌تواند پیشنهادی متفاوت و غافلگیرکننده باشد.