آنچه در این کتاب آمده،شمایی از رویکردهایی است که دو گروه از لیان و بهائیان برای نشان دادن نادرستی باورهای یکدیگر درباره ی چگونگی ادامه تعالیم میرزا علی محمد باب به دست می دادند.همانگونه که نشان داده شده بهائیان بر آن بودند که زمان عمل به تعالیم باب گذشته و اکنون به آموزه های بهائی باید نظر داشت.ازلیان نیز با تاکید بر آموزه های باب،تعالیم را بدعتی آشکار می دانستند.
کتاب تنبیه النائمین