ای درویش ! چون انسان کامل خدای را بشناخت وبلقای خدای مشرف شد ، واشیارا کماهی وحکمت اشیارا کماهی بدانست و بدید ، بعد از شناخت ولقای خدای هیچ کاری برابر آن ندید و هیچ طاعتی بهتر از آن ندانست که راحت بخلق رساند و هیچ راحتی بهتر از آن ندید که بامردم چیزی گوید و چیزی کند ، که مردم چون آن بشنوند و آن کار کنند دنیا را بآسانی بگذرانند و از بلاها و فتنه های این عالمی ایمن باشند و در آخرت رستگار شوند . و هر که چنین کند ، وارث انبیاست ، از جهت آنکه علم وعمل انبیا میراث انبیاست و علم و عمل انبیا فرزند انبیا است . پس میراث ایشان هم فرزند ایشان می رسد . تاسخن دراز نشود و از مقصود باز بمانیم ! ای درویش ! انسان کامل هیچ طاعتی بهتر از آن ندید که عالم را راست کند و راستی در میان خلق پیدا کند . وعادات و رسوم بد از میان خلق بردارد ، وقاعده و قانون نیکی در میان مردم بنهد ، و مردم را بخدای خواند وار عظمت و بزرگواری و یگانگی خدای مردم را خبر دهد ، ومدح آخرت بسیار گوید و از بقاء و ثبات آخرت خبر دهد و مذمت دنیا بسیار کند ، و از تغیر و بی ثباتی دنیا حکایت کند و منفعت درویشی وخمول با مردم بگوید ، تا در ویشی وخمول بردل مردم شیرین شود و مضرت توانگری و شهوت بگوید تا مردم را از توانگری وشهرت نفرت پیدا آید...
کتاب مفید که ما خود را و خدای خود را بیشتربشناسیم