من دور پل به عکس نصب شده شهید و مقام او ارادت عجیبی پیدا کرده بودم. ستودگان جوان بود. درس خوانده بود. آن همه آرزوها که مادرها آدم درس خوان را قبله همه چیز می دانند و می دانستند در او موجود بود و به حد خوب و عالی خودش به ثمر نشسته بود. اما او آمده بود این همه را در خدمت مردم و کشور قرار داده بود و بعد شهید شده بود. مگر آدمیزاد چی می خواهد از زندگی اش بی شک همین چیزها