کتاب ستاره ای به نام غول

یکی از بهترین کتابهای نوجوان و نوستالژی شیرین بچه‌های دهه شصتی هست.خودم سال 76 وقتی اول راهنمایی بودم از کتابخونه مدرسه امانت گرفتم و خوندمش.قلم آقای یوسفی مثل عسل شیرین و گوارا هست. محبوب‌ترین نویسنده دوران کودکیم هستن و با این کتاب خاطرات خیلی قشنگی برام تداعی میشه.فوق العاده ساده،روان و دوست داشتنی هست و شخصیت‌های کتاب انگار دقیقا خود ما هستیم به والدینشون پیشنهاد میدم اثار با کیفیت نویسنده‌های ایرانی رو برای بچه هاشون تهیه کنن.

هزار بار خوندمش الآنم ک 39 سالمه بازم دوست دارم بخونم متاسفانه هر دو جلد کتاب رو با باقی کتابهای انداختم بیرون 😭 الان دوباره برای پسرام میخوام بخرم و بخونمشون

یادش بخیر، من سال ۱۳۷۶ وقتی ده ساله بودم، از کتابخانه شهر این کتاب رو امانت گرفتم و واقعا لذت بردم، جلد ۲ رو هم گرفتم و چقدر داستان به زیبایی تصویر شده بود، در ذهنم رویای کودکانه ای ساختم از شخصیت‌های داستان.بعد ۲۵ سال چند وقت پیش دوباره عضو همان کتابخانه شدم، یاد کتاب ستاره ای به نام غول افتادم، و متوجه شدم، هنوزم در اینجا هست و دوباره گرفتم تا خاطرات خوبم مرور بشه....🙂

من اون زمان که ده یازده ساله بودم این کتاب رو از کتابخونه بهاران امانت گرفته بودم انقدر با خوندنش غرق توی داستان شدم که همه‌ی شخصیت هارو تصور می‌کردم تا اینکه وقتی کتاب رو تموم کردم تک تک شخصیت هارو همونجور که توی ذهنم بود روی کاغذ ترسیم کردم!و آرزومه برگردم برم اون نقاشی هارو ببینم هنوزم هستن یا نه در کل کتابی بسیار عالی برای کودکان بود

کتاب خاطرات کودکی من....زیبا بود ممنونم