اوتیسم یا در خودماندگی، نوعی اختلال رشدی (از نوع روابط اجتماعی) است. اوتیسم با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیرطبیعی مشخص می‌شود. علائم این اختلال تا پیش از سه‌سالگی در کودک بروز می‌کند و علّت اصلی آن هنوز ناشناخته است. کودک یا بزرگسال مبتلا به اوتیسم، در ارتباطات کلامی و غیر کلامی، ارتباط چشمی، تعاملات اجتماعی و فعالیت‌های مربوط به بازی، مشکل دارد.
هرچند هنوز درمانی برای آن پیدا نشده است اما با کمک توانبخشی و کلاس‌های منظم گفتار درمانی و کاردرمانی می‌توان به پیشرفت و بهبود کودکان کمک کرد. نباید فراموش کرد که کودکان اوتیستیک از لحاظ بهره هوشی (IQ) تفاوتی با کودکان دیگر ندارند.
روز دوم آوریل، روز جهانی آگاهی اوتیسم نام دارد. این روز هم به منظور آگاه‌سازی مردم از اوتیسم و هم به جهت تلاش برای بهبود روش‌های مختلف توانبخشی و برنامه‌های آموزشی تمام موسسات کار کودک در سراسر دنیا گرامی داشته می‌شود.
فروغ جاشویی در کتاب دنیای خیالی تنهایی من، داستان کار با یکی از کودکان اوتیسم را نوشته است. این کتاب هرچند با زبان داستان بیان می‌شود اما برنامه‌های کاربردی را معرفی می‌کند که در جهت تسهیل ارتباط و آموزش کودکان اوتستیک به کار می‌رود.
کتاب دنیای خیالی تنهایی های من
سیراف