«نظریه های جهانی شدن و دین» کتابی است از «دکتر حسین کچویان» که به قرائت انتقادی نظریات جهانی شدن از منظر تئوری پردازان آن و جایگاه دین در این نظریه پردازی ها می پردازد.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی و عضو هئیت علمی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران با مطالعهٔ انتقادی نظریات متفکرانی چون الوین تافلر، دیوید هاروی، فردریک جیمسون، امانوئل کاستلز، آنتونی گیدنز، فرانسیس فوکویاما، رابرتسون و بیر معتقد است که در این نظریات دین به عنوان مانع تصویر شده است و تلاش می شود که به حاشیه رانده شود.
او نظام ارزشی این متفکران را دنیاگرایانه می خواند و بر این باور است که آن ها با اصل گرفتن تجدد از عهدهٔ فهم وعده های جهانی ادیان و درک اندیشه و توان جنبش های دینی و چرایی آن ها برنمی آیند.
نگاه متفاوت و انتقادی «دکتر حسین کچویان» به «نظریه پردازی در علوم اجتماعی سکولار» قطعا رهیافت جالبی برای علوم انسانی است. حسین کچویان در کتاب «نظریه های جهانی شدن و دین» به مطالعه ای انتقادی دربارهٔ نقش دین و کارکرد آن در تئوری های جهانی شدن پرداخته است.
در نخستین فصل کتاب نویسنده به خوانش آرا و اندیشه های «الوین تافلر» در این رابطه می پردازد. در فصل دوم کچویان نظریه های جهانی شدن نسبت به دین را به دو دستهٔ جناح چپ تجدد و جناح راست تجدد تقسیم می کند.
در خوانش نظریه های چپ، کچویان به بررسی اندیشهٔ دیوید هاروی، فردریک جیمسون و امانوئل کاستلز پرداخته است. کچویان رویکرد مارکسیست ها به دین را تداوم رویکرد مارکس ارزیابی کرده که در آن به دین جنبه ای حاشیه ای داده شده است.
کتاب نظریه های جهانی شدن و دین