از سخت ترین کارها یکی این است که انسان مراقب زبان خودش باشد. پیغمبر فرمود: هر که متعهد شود محافظت آنچه میان دو فکر اوست که زبان باشد و آن چه میان دو پای اوست من از برای او بهشت را متعهد می شوم. چون فرزند آدم داخل صبح شود همه اعضا و جوارح او متوجه زبان گردند و گویند در حق ما از خدا بترس چه، اگر راست باشی همه ما راستیم و اگر تو کج شوی همه ما کجیم و کج می شویم. و مروی است که هر روز صبح زبان به اعضا می گوید: کیف اصبحتم؟ چگونه داخل صبح شدید و چون است حال شما؟ گویند: اگر تو ما را به حال خود بگذاری امر ما به خیر و خوبی است. لقمان پسر خود را گفت: ای فرزند اگر چنان پنداری که سخن گفتن نقره است بدان که سکوت طلاست.