کتاب سیرک سیاه

«سیرک سیاه» نوشته‌ی مهدی رجبی از نویسندگان سرشناس ادبیات کودک و نوجوان است. این کتاب داستانی تصویری است که به مسئله‌ی آزار حیوانات در سیرک می‌پردازد و مخاطب کودک را به رفتار مناسب با حیوانات و حفظ محیط زیست تشویق می‌کند.
نلی قهرمان داستان عاشق شعبده‌بازی است. این دختر کوچولو یک روز به همراه پدر و مادرش برای تماشای شعبده‌بازی به سیرک می‌رود. دلقک‌ها با لباس‌های مخصوص و دامن‌های کوتاه خودشان کلی نلی را می‌خندانند. بعد از دلقک‌ها، شاهزاده‌ی سیاه‌پوش با ردای سیاه و کلاه شعبده‌بازی با سه شیر به صحنه می‌آید. نلی و بچه‌های دیگر از ترس جیغ می کشند، اما شاهزاده‌ی سیاه‌پوش دستش را به راحتی در دهان شیرها فرو می‌کند و آن‌ها را به زمین می‌کوبد. همین باعث می‌شود که ترس بچه‌ها بریزد. بنابراین وقتی که مرد سیاه‌پوش رو به جمعیت، تقاضای یک دستیار می‌کند؛ نلی با هیجان داوطلب می‌شود. شعبده‌باز او را درون جعبه‌ای می‌گذارد تا غیبش کند. به محض این‌که در جعبه بسته می‌شود، دریچه‌ای زیر پای نلی باز می‌شود و او روی تشک نرمی می‌افتد. بعد صدای حرف زدن عده‌ای توجه او را جلب می‌کند. نلی جلوتر می‌رود و متوجه می‌شود که شیرهای داخل قفس مشغول حرف زدن با هم هستند. شیرها وقتی او را می‌بینند، شروع به درد و دل می‌کنند. آن‌ها از بلاهایی که شاهزاده‌ی سیاه‌پوش بر سرشان آورده می‌گویند؛ از اره کردن دندان‌هایشان گرفته تا فرو کردن سوزن در بدن‌شان. نلی از شنیدن این حرف‌ها خیلی ناراحت می‌شود و به شیرها قول می‌دهد که آن‌ها را از دست شاهزاده‌ی سیاه‌پوش نجات‌ بدهد.
مهدی رجبی نویسنده‌ی کتاب معتقد است که ادبیات تاثیرات مهمی بر آموزش حفظ محیط زیست دارد. او ادبیات را ابزاری می‌داند که مسائل مهمی را بر ذهن مخاطب حک می‌کند. شخصیت‌ها و اتفاقاتی که در ادبیات داستانی با آن‌ها آشنا می‌شویم در ناخودآگاه خواننده ثبت و به تجربیات او تبدیل می‌شوند.
در داستان‌های محیط زیستی هم همین اتفاق رخ می دهد. مخاطب به تجربه پی می‌برد که چگونه با محیط پیرامونش؛ جنگل، طبیعت و حیوانات رفتار کند.
«سیرک سیاه» داستانی جذاب دارد که با چاشنی طنز روایت می‌شود. مخاطبان کودک ضمن لذت بردن از داستان، می‌آموزند که با حیوانات مهربان باشند و در حفظ محیط زیست بکوشند.