بسیاری گرافیتی را زادگاه هنر شهری می دانند. گرافیتی ها اگرچه معترضان به وضع موجود بودند اما توانستند برای شهر های امروزی هنر خیابانی را به یادگار بگذارند. این هنر کارکردی عمومی دارد و از ریشه کلمه «اسگرافیره» مشتق شده است؛ تکنیکی برای دکوراسیون نمای خارجی. از دهه های 1970 بود که هنر خیابانی اهمیت بیشتری پیدا کرد. اگرچه این هنر در ابتدا بد نام بود اما از این پس بسیاری از گالری ها با نمایش هنر گرافیتی، سعی کردند خواستگاه بد نام آن را با استفاده از برچسب هایی مانند «پست گرافیتی» تطهیر کنند. سیر تحول هنر گرافیتی که امروزه اشکال و اسمای گوناگونی به خود گرفته است، در قالب کتابی به عنوان «هنر خیابانی»، street art بررسی شده است. این کتاب تلاش دارد با نگاهی تاریخی به آثار برجا مانده از هنر گرافیتی در کوچه و خیابان های دنیا نگاهی کلی به مخاطب ارائه دهد. نویسنده علاوه بر تاریخ نگاری این هنر تاثیر فرهنگ، هنر، اجتماع و سیاست را نیز در آن بررسی کرده است.علاوه بر آن تصاویر برجا مانده از این هنر و خواستگاه فکری آن را نیز یادآور شده است. تصاویر بسیار خوب با توضیح و تشریح آن از دیگر مزیت های این کتاب است. حتی تاثیر مد بر این هنر نیز مورد توجه قرار گرفته است. کتاب «هنرخیابانی»، 33 سرفصل دارد که هر بخش آن موضوعی خاص از جمله گرافیتی یادگاری، جادوی نام، علائم همنشینی، هنر خیابانی در اروپای قدیم، خطوط روی دیوار، خیابان ها، اماکن کنش، هنر خیابانی و جهانی شدن آن، مد و چگونه؛ دستورعمل را بررسی می کند. در پایان نیز یک بخش به واژه نامه اختصاص دارد.
کتاب هنر خیابانی
فخراکیا