از نظر محتوایی این کتاب در جستجوی پاسخ به این سوالات است که ارتقای کالبدی یک پارک شهری از سطح صرفا “فضای سبز” به سطح یک “پارک” و “باغ” چگونه ممکن است؟ اندیشه، ایده و انگاره ی معمارانه در این میان چه نقشی دارد؟
قطعا برای احیای نقش معماران در معماری منظر و اثربخشی مجدد دانش معماری در آفرینش پارک های شهری، به دانش نظم یافته ای نیاز است. اکنون در کتاب پیش روی شما تلاش شده مختصری از آنچه معمار و دانشجوی معماری برای طراحی و معماری منظر به طور پایه باید بداند در اختیار وی قرار گیرد. هدف این کتاب صرفا دسته بندی یا سبک شناسی پارک های شهری نیست، بلکه هدف این بوده که به طور مستند نشان داده شود چگونه اندیشه و دانش معماری می تواند ارزش فضایی و کالبدی ژرف تری برای خلق پارک و باغ فراهم کند. دسته بندی انگاره ها در این کتاب نظر شخصی بنده بوده و همواره قابل نقد و اصلاح است هرچند در تدوین آن به طور ضمنی از نظر اساتید فن و همکاران در این حرفه استفاده شده است.
از این رو کتاب شامل چهار بخش است. ابتداکتاب به واژه شناسی، تعریف معماری منظر و حدود مداخله ی این دانش در طراحی محیط پرداخته و در مورد ماهیت فوق العاده جذاب معماری منظر و امکان معماری زمین، معماری زمان، معماری حواس و همین طور معماری سامانه رفتاری توسط طراحان در آن بحث شده است. هم چنین در این کتاب پس از مطالعه ی موردی روند طراحی تعداد زیادی از پارک های سرزنده و موفق در سراسر جهان، در نهایت ده انگاره ی معمارانه ی منظر معرفی شده، بنابراین انگاره ی گشتالتی (ترکیب عناصر)، انگاره ی دیکانستراکتیویستی (ساختارزدا)، انگاره ی پالیمسستی (خوانش زمین)، انگاره ی فولدینگ (تاخوردگی)، انگاره ی فرگمنتال (چندبخشی)، انگاره ی کولاژ (تکه انگار)، انگاره ی تماتیک (موضوعی)، انگاره ی سمبولیک (تداعی گر)، انگاره ی یک یکم (مشهود ساز) و انگاره ی کانتکسچوال (زمینه گرا) همراه با مورد پژوهی و شرح فرآیند طراحی دست کم یک پروژه برای هر کدام معرفی شده اند. برای گویا تر شدن انگاره ها، هر یک از نمونه ها به صورت چند رسانه ای یا مولتی مدیا معرفی شده به طوری که خواننده با استفاده از کد درج شده بر روی تصویر پروژه می تواند فیلم مربوط به آن را ببیند.
کتاب انگاره های معمارانه منظر