کتاب لیلی و شیرین

در میان آثار نظامی ، گویاترین تصویر زن، و در شیرین و لیلی گرد آمده است. این دو داستان مشهورترین و محبوب ترین داستان های عشقی در زبان فارسی است و زن در آنها، نقشی فعال و گاه نقش اول دارد : در خسرو و شیرین ، زن در متن است و مرد در حاشیه، و در لیلی و مجنون هرچند لیلی نقشی فرودستانه و انفعالی دارد؛ اما در حد یک زن معمولی تنزل نمی کند. نویسنده در این کتاب با نگاهی زن باور به تفسیر و تعبیر جایگاه زن زنان در این دو داستان مشهور پرداخته و نشان داده است که وقتی زنان کمی از پرده نشینی و انفعال و سوژۀ مرد بودن خارج می شوند، چگونه گفتارها و رفتارهایشان به مطالبات یا ایدئال های زنانه نگر: فاعلیت؛ تدبیر ؛ تساوی؛ یا برتری طلبی نزدیک می شود.