کتاب از بنفش تند تا…

هوشنگ ایرانی از درخشان‌ترین چهره‌های ناکام‌ماندهٔ شعر فارسی است. او اولین شاعر شعر منثوری بود که شعرش تحت تأثیر نیما نبود. هوشنگ ایرانی به همراه شمس‌الدین تندر-کیا و بعدها بیژن جلالی شاعرانی بودند که بی‌اطلاع از کار نیما یوشیج دست به نوآوری زده بودند. ایرانی که اطلاعات وسیعی در عرفان و ریاضیات و منطق داشت، با آشنایی به چند زبان و مطالعهٔ پیگیر و شیفته‌وار، ناگهان شاعر شد. او نه تنها غزل و قصیده‌ای نسرود؛ بلکه با آن‌ها آشنایی نیز نداشت. هنگامی که از اروپا به ایران برگشت و اشعارش را منتشر کرد، هنوز شاعر بالفعلی نبود. او ناگهان و در عرض چند ماه، به‌طور غیرمنتظره‌ای درخشید.

در کتاب، بخشی از نوشته‌ها و سروده‌های "هوشنگ ایرانی "(تولد 1304) شاعر نوپرداز ایرانی، فراهم می‌آید .مقدمه کتاب، نوشته‌ای است از "منوچهر آتشی " درباره هوشنگ ایرانی، تحت عنوان" :سوهان‌گر سنت‌ها و متعارف‌ها "که به بررسی اجمالی شعر او مربوط می‌شود" .حیات فرم "(درباره اصالت زیبایی و هنر)، "هنرمند در برخورد با برون"، "ارزش هنری اجتماع "و "هنرشناس "پاره‌ای از مقالات هوشنگ ایرانی است که با بعضی از سروده‌های او، از جمله "سوهانگران " در کتاب، به طبع رسیده است