با رویداد جنگ تحمیلی -با فاصله ی زمانی اندک از پیروزی انقلاب - شعر انقلاب اسلامی افق دیگری را پیش روی خود یافت و آن ایستادگی و دفاع از ارزش ها و باورها، حفظ استقلال سیاسی ایران و توجه به حس وطن خواهی بود که با تکیه بر مضامین دفاع و پایداری، به شعر دفاع مقدس منجر شد؛ تا آنجا که بعضی شاعران نسل انقلاب معروف ترین آثارشان را در موضوع جنگ سرودند و شهرت یافتند؛ همچون محمدرضا عبدالملکیان با شعر «حماسه ی چهارده ساله»، نصرالله مردانی با شعر «جنگ، جنگ است، بیا تا صف دشمن شکنیم»، حمید سبزواری با شعر «وقت است تا برگ سفر بر باره بندیم» و پرویز بیگی حبیب آبادی با شعر «یاران چه غریبانه رفتند از این خانه».