به نظر می رسد منظور کاول از موقعیت بشری میرایی و پایان پذیری آن باشد. شاید تمایل به نفی میرایی بشر از این حقیقت سرچشمه می گیرد که معنای انسان بودن آگاهی از همین میرایی است. کاول عقیده دارد بشر به طریقی مهار ناشدنی تمایل دارد طبیعت جسمیت یافته خود را در مقام محدودیت و قیدی تلقی کند که می بایست بر آن غلبه و یا آن را انکار کرد. شکاکیت در نظر کاول انعکاس همین تمایل بشری در رهایی از چنبره میرایی است. اما چرا؟ فرد شکاک عقیده دارد انسان نوعی آگاهی بی چون و چرا، بی واسطه و مستقیم از احساسات، افکار و عواطف خود دارد.