یکی از مشخصات بارز جوامع بشری امروز شکل گیری و توسعه سازمان های اجتماعی در پاسخگویی به نیازهای جامعه می باشد. بدیهی است شکل گیری و گسترش سازمان ها به خاطر رسیدن به هدف های خاصی است. و این هدف ها وقتی به دست می آیند که فعالیت های سازمان ها به شکل درست و مناسب صورت گیرند.
برای انجام فعالیت ها نیز سازمان ها باید از ابزار، وسایل و امکانات مادی، سرمایه و بودجه و در نهایت از منابع انسانی بهره مند باشند. از میان منابع فوق، امروزه به اثبات رسیده که منبع انسانی مهم ترین و اصلی ترین منبع محسوب می شود، به همین جهت در علم سازمان و مدیریت و به ویژه در مدیریت آموزشی به این موضوع توجه ویژه ای شده است. زیرا گذشته از این که در همه سازمانها انسان ها نقش مهم و اساسی را ایفا می نمایند، باید گفت در سازمان های آموزشی و به ویژه سازمان آموزش و پرورش و به طور اخص مدرسه، به طور اساسی مدیران و سایر اعضای مدرسه با انسانها سر و کار دارند. برای این که فعالیت ها و وظایف افراد به طور مطلوب و مناسب صورت گرفته و در نتیجه أهداف تحقق یابند نیاز است که روابط میان اعضای سازمان مبتنی بر اصول و قواعد انسانی و علمی باشد. و این دانش اروابط انسانی است که تأمین کننده این نیاز است. لذا در این مجموعه سعی شده که این موضوع را در مدرسه و بر اساس فرهنگ و ارزش های موجود جامعه و نظام آموزشی مورد بررسی قرار داد.
لازم به یادآوری است، اثر حاضر بر اساس سرفصل های درس روابط انسانی در مدرسه که از سوی شورای عالی برنامه ریزی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری برای دانشجویان دوره کارشناسی مراکز آموزش عالی فرهنگیان ارائه شده توسط نگارنده تهیه و تنظیم و در دانشگاه شهید رجایی، مراکز تربیت معلم و آموزش عالی و دوره های کوتاه مدت آموزش ضمن خدمت فرهنگیان شهر تهران تدریس می شود.
کتاب روابط انسانی در مدرسه