کتاب مبانی فناوری غلات (جلد دوم)

 ناصر رجب‌زاده اهل کرمانشاه و متولد سال ۱۳۲۰ بود. تا کلاس چهارم ابتدایی را در زادگاهش گذرانده و سپس در تهران ادامه تحصیل داد سال ۱۳۴۱ به آلمان غربی رفت و پس از دوره کالج به دانشکده پزشکی ماینس وارد شد که یک سال و نیم بعد به دلیل ناسازگاری روحی با وجود کسب موفقیت، به ناچار این رشته را ترک کرد و با توجه به علاقه‌ای که به کشاورزی داشت به دانشکده کشاورزی شهر گینسن راه یافت و پس از گذراندن دوره‌های کارشناسی و کارشناسی‌ارشد موفق به دریافت مهندسی کشاورزی شد و تحصیلات خود را پی گرفت و از دانشگاه یوستوس لیبیک شهر گینسن در رشته تکنولوژی غلات فارغ‌التحصیل گردید.
سال ۱۳۵۱ پس از بازگشت به ایران در مؤسسه اصلاح و تهیه بذر و نهال استخدام شد و برای سه سال با عنوان مسئول آزمایشگاه‌های غلات و همچنین دانه‌های روغنی مشغول خدمت بود که با تأسیس اداره کل نان ماشینی کشور به آنجا انتقال یافت و پس از آن که پژوهشکده غله و نان راه‌اندازی شد با سمت معاون پژوهشی فعالیت‌های تحقیقاتی و پژوهشی درباره غله و نان را پی گرفت و از سال ۵۹ تا ۱۳۶۷ نیز ریاست همین مرکز پژوهشی را پذیرفت، پس از یک درنگ سه ساله تا سال ۱۳۷۸ همین مسئولیت را داشت و سپس به معاونت آرد و نان سازمان غله رفت و به عنوان کارشناس محقق فعالیت نمود.
حاصل حدود سی‌سال خدمت صادقانه وی علاوه بر کارهای تحقیقاتی، تدریس در دانشگاه‌های تهران، شهیدبهشتی، تربیت مدرس، فردوسی مشهد، تبریز و آزاد در زمینه تکنولوژی غلات(صنایع غذایی) است. همچنین در سال ۱۳۶۰ موفق به تهیه ماده بهبود دهنده نان «ماده پارس ۳درصد» شد که به دلیل ارزش و اهمیت آن از سوی سازمان پژوهش‌های علمی و صنعتی وزارت علوم، تحقیقات و فن‌آوری در جشنواره خوارزمی به عنوان محقق مبتکر با دریافت لوح و جایزه تقدیر گردید.
این تحقیق ارزشمند، پایه دستیابی وی به ماده بهبود دهنده دیگری شد که در ماکارونی کاربرد داشت و گره کور بسیاری از مشکلات این صنعت را گشود.