یک هفته از به دنیا آمدنش نگذشته بود که فهمیدم کلمه کم آورده‌ام. هیچ کدام از جملات و تعابیر رایجی که مردم برای ابراز محبت به کودکان خود بر زبان می‌آورند، نیاز درونی‌ام را پاسخ نمی‌داد. باید آستین‌ها را بالا می‌زدم تا کلمات خودم را ابداع کنم. کلماتی که به درستی بیانگر احساساتی باشند که قلبم را آکنده بود.
از آن روز به بعد، برای هر یک از نیازهای کسرا، ترانه‌ای ساختم. از خواباندن، غذا دادن، حمام کردن، بازی دالی موشه، دندان درآوردن تا بازیگوشی کردن و به ستوه آوردن پدر و مادر.اینک مجموعه‌ای فراهم شده که موقعیت‌های مختلف یک کودک را از تولد تا یکسالگی، حتی بیشتر در می‌گیرد.
سولماز نراقی متولد ۲۲شهریور ۱۳۵۷ در همدان، شاعر، نویسنده و هنرمند میان رشته ای interdisciplinary artist ، فارغ‌التحصیل رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه علامه طباطبایی، عضو انجمن بین‌المللی ایران پژوهی، و مدرس سابق انجمن خوشنویسان تهران (از ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۲) است و در حیطه ادبیات و موسیقی کودک نیز فعالیت حرفه‌ای دارد. او ترانه ها و قصه های خود را با سه تار اجرا می کند و از برخی ظرفیت های موسیقی ایرانی و نمایش های موزیکال بومی در ساخت و اجرای آثار کودکانه بهره می گیرد. در کارنامه کاری او، کتاب ها و پژوهش های ادبی و هنری، فیلم های کوتاه تحلیلی درباره ی آثار هنرمندان معاصر، نمایشگاه های انفرادی و گروهی، اجرای پرفورمنس و انتشار آلبوم موسیقی کودک، آواز تیتراژ پایانی دو فیلم «شیرین» ساخته ی عباس کیارستمی، و «ناصرالدین شاه و هشتاد و چهار زنش»، ساخته بئاته پیترسون به چشم می خورد.
کتاب تاتی تاتی
بازی و اندیشه
سولماز نراقی
